«Ի՞նչ հույս ունեն աթեիստները»
Արդյո՞ք գոյություն ունի հիմնավոր կրոնական պատճառ՝ վստահ լինելու, որ հավատն առ Աստված կարող է նպաստել երազանքների և նպատակների իրականցմանը։ Կամ կարող է արդյոք աթեիստն ունենալ այնքան հավատ որքան հավատ ունեցող մարդը։
Արդյո՞ք գոյություն ունի հիմնավոր կրոնական պատճառ՝ վստահ լինելու, որ հավատն առ Աստված կարող է նպաստել երազանքների և նպատակների իրականցմանը։ Կամ կարող է արդյոք աթեիստն ունենալ այնքան հավատ որքան հավատ ունեցող մարդը։
Լոնդոնի տնտեսագիտական դպրոցի փիլիսոփայության դասախոսը՝ Լուք Բովենսը,
աշխատել
է
բարոյական
հոգեբանական
ֆակուլտետում
արդեն
քսան
տարի
և«Մեծ
գաղափար
տեսությունում»,
որ
հնարավոր
է
ունենալ
աշխարհիկ
հույս
նույնիսկ
մահի
հետ
դեմ
դիմաց
լինելով։
-Հատկապես այն դեպքում,- ասում է Բովենսը, երբ դու ընդունում ես հույսը, որպես ինչ-որ միջոց, որը կարող է քո ամբողջ կյանքը դարձնել. իմաստալից։ Հետո հարց է առաջանում, ինչպե՞ս դու կարող ես արժեքավոր կյանք ապրել, երբ դրա վերջը մահն է։ Բովենսը օրինակ է բերում DJ-ով, ով լավ հավաքույթ է կազմակերպում։
Դու Կարող ես մտածել, այդ խնջույքի մասին որպես անիմաստ զվարճություն , առանց տևական արժեքի։
Կամ դու կարող ես մտածել, թե ինչքան զարմանալի էր եղել այդ ընդունված ժամանակվոր փորձը, և գտնել նպատակ դրա մեջ։
Այս հոդվածը հույսի և լավատեսության նախաձեռնության մասն է ։
Հետազոտեք՝ հույսի և լավատեսության տեսական փորձարարական և գործնական տեսանկյունները
և
նրա
հետ
կապվող
վիճակները։
Բրիտանացի կատակերգու և Հիսուսին դավանող Սանդեսոն Ջոնսը՝ կիրակնօրյա ժողովների համահիմնադիրը, 2013 թվականի մարտի 3-ին աթեիստական ծառայություն է իրականացրել՝ Լոնդոնի
հյուսիսում
գտնվող
կրոնափոխ
եկեղեցում։
Ուրախ երգով և կրոնական խոսքեր ասելով, առաջնորդելով դեպի ավելի լավ կյանք, այս Լոնդոնյան եկեղեցին նման է ցանկացած այլ եկեղեցու բացառության այն բանի, որ այստեղ Աստծուն չեն հիշատակում։
Նա նաև մեջբերում է ամերիկացի ռոմանտիկ բանաստեղծ՝ Ջոն Քիթսին, ով ասել է․
-Երբ մարդ մահանում է թոքախտից, նա վստահ չէ, թե արդյոք իրենից հետո թողել է հետք, բայց նա միշտ ապրել է «էսթեթիկական սկզբունքներ» -ի համաձայն։ Նա ընտրել է ապրելու
որոշակի
ձև
շատ
տարբռրակներից։
Ըստ
Բովենսի
ապրելու
մեջ
կարելի
է
իմաստ
գտնել «ապրելու,
կյանքի
առանձնահատուկ ոճ»։
Այս մտքերին առձագանքել է Ջերի Քոյնը, էվոլուցիոն կենսաբանը ում հետ հարցազրույց են անցկացրել այն մասին, թե ինչպես են աթեիստները գնտում իմաստ կյանքի մեջ։
«Կյանքի իմաստը, որ ես գտնում եմ ինչպես շատ մարդիկ և նույնիսկ հավատացյալները, հետևյալն է` կարևորել և հաճույք ստանալ աշխատանքից , քո սիրելի մարդկանցից,
քո
զբաղմունքից,
արվեստից,
գրականությունից,
երաժշտությունից»,-ասաց Քոյինը։
- Ես
մարդկանց
դուր
եմ
գալիս
մի անհանգստացեք
, բոլոր
այդ
ամենը
տիեզերական
իմաստի
մեջ
է,
որովհետև
մենք
գիտենք
, որ
դա
ամեն
ինչի
մեջ
չէ։
Դա
այն
է
ինչ
մենք
անցողիկ
գոյությունից
վեր
ենք
համում։
Բնօրինակն այստեղ